Σήμανε η Ώρα της Παλλαϊκής Αντίστασης

"Μεθύστε με το αθάνατο κρασί του Εικοσιένα"

Μόλις τρία χρόνια έχουν περάσει από τη στιγμή που οι Γερμανοί έχουν εισβάλει στην Ελλάδα και έχουν επιβάλει μια σκληρή και ανήλεα Τριπλή κατοχή.

Η πείνα έχει απλωθεί σ΄όλη τη χώρα.

Και οι πρώτες ένοπλες εστίες Αντίστασης από την αρχή του χρόνου βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, προετοιμάζοντας την ολοκληρωτική παλλαϊκή αντίσταση του λαού και δίδοντας καίρια και οργανωμένα κτυπήματα σε εγκαταστάσεις και δημόσια κτίρια του εχθρού.

Η ένοπλη αντίσταση του ελληνικού λαού απλώνεται σιγά-σιγά σε πολλές πόλεις και χωριά.

 Νέοι και νέες συγκρούονται στους δρόμους με τα σώματα ασφαλείας του καθεστώτος και τα συνθήματα τους δονούν τον αέρα και χρωματίζουν τους τοίχους των ελληνικών πόλεων πέρα ως πέρα

«Ο φασισμός δε θα περάσει»!!!

Η Τριπλή γερμανική κατοχή έχει βυθίσει την Ελλάδα σε μια παρατεταμένη Ανεργία, η οποία άρχισε αμέσως μετά την εισβολή και την πρώτη ανθρωπιστική καταστροφή και ερημώνει τη χώρα και κάθε οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα.

Το φασιστικό καθεστώς απαντάει με επιστράτευση και οι εργαζόμενοι ανταπαντούν με

Απεργία και ανυπακοή στο εθελόδουλο κυβερνητικό σχήμα που έχει εγκαθιδρυθεί στην Ελλάδα και προπαγανδίζει συνεχώς την υπεροχή της γερμανικής ηγεμονίας της ΤΑΞΗΣ και της Δύναμης.

Το Φεβρουάριο (4/2/) εκτελείται από τους Γερμανούς ο Κωνσταντίνος Περρίκος που
ανατίναξε τα γραφεία της εθνικοσοσιαλιστικής οργάνωσης ΕΣ.Π.Ο. η οποία στρατολογούσε Έλληνες για λογαριασμό του πολυεθνικού τμήματος των Waffen SS.

 Από την έκρηξη σκοτώθηκαν 29 μέλη της και 48 Γερμανοί επιτελείς.

Η ΕΣΠΟ διαλύθηκε κι η Ελληνική Λεγεώνα δε συγκροτήθηκε ποτέ.

Το ημερολόγιο δείχνει 16 Φεβρουαρίου, μέρα της μεγάλης σφαγής  στο Δομένικο Ελασσόνας.Το αίμα των 167  εκτελεσθέντων θέριεψε ακόμη περισσότερο το δέντρο της Αντίστασης και της Ελευθερίας.

Στις 23 Φεβρουαρίου 1943 ιδρύεται η Ε.Π.Ο.Ν. (Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων) στην οποία συμμετέχουν νέοι ηλικίας από 16–22 ετών, από τη συνένωση δέκα οργανώσεων νεολαίας που είχαν ήδη προσχωρήσει στο ΕΑΜ Νέων (ΕΑΜΝ). Οι οργανώσεις ήταν οι εξής: «Αγροτική Νεολαία Ελλάδος», «Ενιαία Εθνικοαπελευθερωτική Εργατοϋπαλληλική Νεολαία», «Ενιαία Μαθητική Νεολαία», «Ένωση Νέων Αγωνιστών Ρούμελης», «Θεσσαλικός Ιερός Λόχος», «Λαϊκή Επαναστατική Νεολαία», «Λεύτερη Νέα», «Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδος» (ΟΚΝΕ), «Σοσιαλιστική Επαναστατική Πρωτοπορία Ελλάδος» και «Φιλική Εταιρεία Νέων».

 Όργανό της η εφημερίδα «Νέα Γενιά».

Λίγες μέρες μετά, στις 27 Φεβρουαρίου του 1943 φεύγει για την πολιτεία των Αγγέλων ένας από τους μεγαλύτερους δημιουργούς του νεώτερου Ελληνισμού, ο Κωστής Παλαμάς.
Η πάνδημη κηδεία του εν μέσω της τριπλής γερμανικής Κατοχής  και η αναγνώριση του ποιητικού του έργου διεθνώς (ποιητής του «Ολυμπιακού Ύμνου») μετατράπηκε σ΄ένα  αυθόρμητο παλλαϊκό ξέσπασμα εθνικής Ανάτασης και Αντίστασης του υπόδουλου ελληνικού λαού.

«Ηχήστε οι σάλπιγγες… Καμπάνες βροντερές,
Δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα…
Βογγήστε, τύμπανα πολέμου…
Οι φοβερές σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα!
Σ’ αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα!»

Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα...
Βοσκήστε τύμπανα πολέμου... Οι φοβερές
σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα !

Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα ! Ένα βουνό
με δάφνες αν υψώσουμε ως το Πήλιο κι ως την Όσσα,
κι αν το πυργώσουμε ως τον έβδομο ουρανό,
ποιόν κλεί, τι κι αν το πει η δικιά μου γλώσσα;

Μα εσύ Λαέ, που τη φτωχή σου τη μιλιά,
Ήρωας την πήρε και την ύψωσε ως τ' αστέρια,
μεράσου τώρα τη θεϊκή φεγγοβολιά
της τέλειας δόξας του, ανασήκωσ' τον στα χέρια

γιγάντιο φλάμπουρο κι απάνω από μας
που τον υμνούμε με καρδιά αναμμένη,
πες μ' ένα μόνο ανασασμόν: "Ο Παλαμάς !",
ν' αντιβογκήσει τ' όνομά του η οικουμένη !

Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα...
Βογκήστε τύμπανα πολέμου... Οι φοβερές
σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα !

Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα ! Ένας λαός,
σηκώνοντας τα μάτια του τη βλέπει...
κι ακέριος φλέγεται ως με τ' άδυτο ο Ναός,
κι από ψηλά νεφέλη Δόξας τόνε σκέπει.

Τι πάνωθέ μας, όπου ο άρρητος παλμός
της αιωνιότητας, αστράφτει αυτήν την ώρα
Ορφέας, Ηράκλειτος, Αισχύλος, Σολωμός
την άγια δέχονται ψυχή την τροπαιοφόρα,

που αφού το έργο της θεμέλιωσε βαθιά
στη γην αυτήν με μιαν ισόθεη Σκέψη,
τον τρισμακάριο τώρα πάει ψηλά τον Ίακχο
με τους αθάνατους θεούς για να χορέψει.

Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα...
Βόγκα Παιάνα ! Οι σημαίες οι φοβερές
της Λευτεριάς ξεδιπλωθείτε στον αέρα !

Ο Άγγελος Σικελιανός με αυτό το ποίημα αποχαιρέτησε τον Ποιητή καλώντας παράλληλα το Έθνος σε παλλαϊκό αγώνα.

 Ο Παλαμάς τρία χρόνια νωρίτερα έδωσε με δυο στίχους το μήνυμα της Παλλαϊκής Αντίστασης:

"Αυτό το λόγο θα σας πω, δεν έχω άλλον κανένα.

 Μεθύστε με το αθάνατο κρασί του Εικοσιένα"